ceny czynników produkcji
Encyklopedia PWN
ekon. dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa).
stan, w którym nie występują tendencje (bodźce) do zmiany zachowań podmiotu gospodarczego lub oddziaływanie tych sił wzajemnie się znosi;
rewolucja przemysłowa, przewrót przemysłowy,
potoczne określenie całości zmian technicznych, ekonomicznych i społecznych będących konsekwencją transformacji gospodarki opartej na wykorzystaniu biologicznych, odnawialnych, źródeł energii (mięśnie, woda, wiatr, drewno) do gospodarki opartej na mineralnych źródłach energii (XVIII–XIX w. — węgiel, XX w. — ropa naftowa);
ekon. ogół transakcji kupna–sprzedaży danego dobra lub czynnika produkcji, zawieranych na pewnym terytorium w określonym czasie.
brytyjski ekonomista, uznawany za ojca ekonomii politycznej.
jeden z 3 głównych nurtów ekonomii neoklasycznej (oprócz szkoły lozańskiej i szkoły austriackiej);
